ناردون گراف

مثل من کاش جوابت به معما نرسد

بار ها گفته ام ای کاش  به اینجا نرسد

رود اگر دل به درختی بسپارد کافیست

تا بخشکد وسط راه ، به دریا نرسد 

هم دعا میکنم این عشق فراموش شود

هم دعا میکنم آن روز خدایا نرسد

زندگی تاب سواریست و مقصدبازی

دوست داری که به جایی برسد یا نرسد؟

چون رسوبی به غم افزود خدا  روز به روز

آرزو میکنم امروز به فردا نرسد

فال حافظ که بگیرند همه می فهمند 

کار عاشق فقط ای کاش به یلدا نرسد...

سیدعلی رضایی

آن‌قدر نیامدی
که از چهره‌ام بهار
برگ به برگ ریخت
پاییز شدم.
دیگر نیا
آشفته می‌شود خواب‌های رنگی‌ام ...

رضا کاظمی

شدم مانند رود از بارشی جریان که می گیرد

که من بدجور دلتنگ ِ توأم، باران که می گیرد...

دلم تنگ است می دانی؟ پناهم شانه های توست

کمی اشک است درمانش دل انسان که می گیرد

 من آن احساس ِ دلتنگی ِ ناگاه ِ پس از شوقم

شبیه حس دیدارم ولی پایان که می گیرد

غروبی تلخ و دلگیرم، غروب دشت تنهایی

دل دشتم من از نی ناله چوپان که می گیرد

 چه بی راهم، چه از غم ناگزیرم من، چه ناچارم

شبیه حس یک قایق شدم طوفان که می گیرد!

چقدر از خاطراتت ناگزیرم، نه گریزی نیست

منم و باز باران بین قم - تهران که می گیرد

تو را، عشق تو را، آسان گرفت اول دلم اما

چه مشکل می شود کارم دلم آسان که می گیرد!

سپردم به فراموشی به سختی خاطراتت را

ولی باران که می گیرد... ولی باران که می گیرد...

محمدرضا شرافت